گرزهای دست ساز و چماقهای فولادی میخدار، تنها سلاحهایی بودند که سربازان هند و چین در منطقه «لداخ» با آن به جنگ یکدیگر رفتند.
نبردی که در آن ۲۰ نظامی هندی کشته و ۷۶ تن زخمی شدند. جالب است بدانید که این اتفاقات گزارشی از نبرد در سدههای گذشته نیست، بلکه گزارشی است از اولین درگیری مرگبار مرزی میان هند و چین که طی حداقل ۴۵ سال اخیر به وقوع پیوسته است.
جنگی بدوی میان دو کشوری که به سلاح های اتمی مسلحاند. این دو قدرت اتمی به رغم مجهز بودن به تجهیزات نظامی مدرن، اما بر اساس قرارداد ۱۹۹۶ اجازه استفاده از هرگونه اسلحه و مواد منفجره را در مناطق مرزی «دره گالوان» در منطقه لداخ ندارند.
در نتیجه مجبور به استفاده از سلاح سرد برای درگیریها هستند!
دو طرف می گویند که برای چهار دهه هیچ تیری میان آن ها شلیک نشده است، این که درگیری بدون تیراندازی چطور این همه کشته به جا گذاشته روشن نیست!