هانیه توسلی متولد ۱۴ ام خرداد ماه سال ۱۳۵۸ در همدان بوده و دارای مدرک تحصیلی دیپلم علوم تجربی می باشد، همچنین وی دانش آموختهٔ کارشناسی نمایشنامه نویسی از دانشگاه آزاد اسلامی تهران است.
وی از سن ۱۷ سالگی بازی در تئاتر را به صورت غیر حرفه ای در همدان آغاز کرد.
در سال ۱۳۷۸ برای تحصیل در رشته نمایشنامهنویسی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران به تهران آمد.
هانیه توسلی در پاییز سال ۱۳۷۹ با حضور در سریال غریبه وارد قاب تلویزیون شده و یک سال بعدتر با فیلم شام آخر تجربه حضور در سینما را نیز بدست آورد.
شام آخر اولین فیلم به نمایش درآمده از هانیه توسلی و محمدرضا گلزار بود، زوجی که پس از آن مسیری متفاوت را پیمودند، گلزار به سینمای تجاری پیوست و توسلی سعی کرد در فیلمهای جدیتری بازی کند.
قبل شروع به بازیگری دارای مشکل اختلال تلفظ بود که به دلیل علاقهاش به سینما و تمرینهایش این مشکل حل شد.
هانیه توسلی تاکنون در فیلم های مختلفی حضور داشته است، اما به گفته خودش، فیلم های دیگه چه خبر!؟، تهمینه میلانی و هامون (فیلم)، داریوش مهرجویی بیشترین تاثیر را در او داشته اند.
اما بدون شک با حضور در سریال مناسبتی میوه ممنوعه به شهرت فراوانی رسید، وی در این فیلم همبازی استاد علی نصیریان و امیر جعفری بود.
وقتی نمایش پدر دوست داشتنی با بازی او، در یکی از جشنوارههای تئاتر، در تبریز روی صحنه رفت، نصرالله قادری که به عنوان داور آنجا حضور داشت، هانیه توسلی را برای بازی در نمایش پدر انتخاب کرد.
هانیه توسلی در فیلمهای متعدد و موفقی حضوری عالی داشت که در بین آنها برای فیلمهای زمان میایستد، علیرضا امینی و ندارها، محمدرضا عرب کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن شد و در نهایت در سال ۱۳۹۱ برای بازی در فیلم دهلیز، بهروز شعیبی برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از سی و یکمین جشنواره فیلم فجر شد. در سال ۱۳۹۶ نیز کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم سوءتفاهم شد.
بجز بازیگری به شدت به عکاسی و نقاشی علاقمند است و عاشق گربه می باشد؛ وی در این خصوص می گوید : «از همان زمان قدیم گربه در خانه ما خیلی مهم بود الان هم شش گربه دارم البته همشون گربه های خیابانی هست که نگه می دارم و از این کار لذت می برم»
وی تاکنون ازدواج نکرده و مجرد می باشد، خودش در این خصوص می گوید : «تابحال خواستگاری به آن شکل مرسوم نداشتم که بیایند خانه و چایی بریزم، هنوز مجرد هستم و شاید هیچ وقت بچه ای به دنیا نیاورم»
فیلم شناسی
۱۳۹۱ – به خاطر پونه
١٣٩١ – دهلیز
۱۳۹۰ – ابرهای ارغوانی
۱۳۹۰ – زندگی خصوصی
۱۳۹۰ – ندارها
۱۳۹۰ – مادر پاییزی
۱۳۹۰ – مادر پاییزی
۱۳۸۹ – آقا یوسف
۱۳۸۸ – عصر روز دهم
۱۳۸۸ – کیفر
۱۳۸۵ – عاشق
۱۳۸۵ – غیر منتظره
۱۳۸۴ – عصر جمعه
۱۳۸۳ – کافه ستاره
۱۳۸۳ – یک شب
۱۳۸۲ – جایی برای زندگی
۱۳۸۱ – شب های روشن
۱۳۸۱ – گاهی به آسمان نگاه کن
۱۳۸۰ – اثیری
۱۳۸۰ – شام آخر
۱۳۷۹ – آخر بازی
تلویزیون
۱۳۷۹ – غریبه (جواد اردکانی)
۱۳۸۵ – وفا (محمدحسین لطیفی)
۱۳۸۶ – میوه ممنوعه (حسن فتحی (کارگردان))
۱۳۸۸ – شمسالعماره (سامان مقدم)
شبکه نمایش خانگی
۱۳۹۱ – قلب یخی (فصل سوم) (سامان مقدم)
۱۳۹۲ – شاهگوش (داود میرباقری)
۱۳۹۳ – ابله (کمال تبریزی)
فیلم کوتاه
۱۳۸۰ – روی جاده نمناک (مهدی کرم پور)
۱۳۸۳ – دیروقت (اصغر نعیمی)
۱۳۹۲ – سه ماهی (حمیدرضا قربانی)
تئاتر
خشم و هیاهو (مهرداد رایانی، ۱۳۹۶)
نامههای عاشقانه از خاورمیانه (کیومرث مرادی، ۱۳۹۵)
مرثیه ای برای کتابسوزیها (علی اتحاد، ۱۳۹۳)
قرار (سیامک احصایی، ۱۳۹۲)
آمدیم نبودید رفتیم (رضا حداد، ۱۳۹۱)
جیرهبندی پر خروس (علی نرگس نژاد، ۱۳۹۰)
پروفسور بوبوس (آتیلا پسیانی، ۱۳۸۹)
پدر (نصرالله قادری)
قرمز و دیگران (محمد یعقوبی)
گلهای شمعدانی (محمد یعقوبی)