جاده سنگفرش باستانیِ تنگ ابوالحیات از بقایایی است که معماری و مهندسی راههای کهن ایران را نشان می دهد.
جاده سنگفرش باستانیِ تنگ ابوالحیات از بقایایی است که معماری و مهندسی راههای کهن ایران را نشان می دهد، این جاده سنگفرش باستانی روی دامنه جنوب غربی کوه پَهن با استفاده از لاشه و تخته سنگ ساخته شده است.
وی گفت: این جاده سنگفرش -که امروزه بقایای آن بیش از یک کیلومتر درازا دارد- دشت ارژن را در محدوده کوه پهن به گذرگاه ابوالحیات پیوند می داده است.
به گفته وی گذرگاه بوالحیات معبری باستانی است که طی دوران ساسانی و اسلامی همواره مورد توجه و استفاده بوده اما بقایای باستان شناختی راه در آن به دست نیامده بود.
یغمایی با اشاره به اینکه این جاده سنگفرش باستانی روی دامنه جنوب غربی کوه پَهن با استفاده از لاشه و تخته سنگ ساخته شده است، تصریح کرد : پهنای راه در طول مسیر کم و بیش حدود دو متر است.
وی افزود: به منظور مهار شیب طبیعی کوه در فواصل معینی پله هایی ساخته شده بود که موجب آسانی رفت وآمد در آن می شده است.
برنامه «شناخت راه هخامنشی شوش-تخت جمشید و راه دوران ساسانی و اسلامی این مسیر» که با همکاری اسماعیل یغمایی، محمدتقی عطائی و شهرام زارع صورت می پذیرد که با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی در دست انجام است.