این شاعر حماسهسرای ایرانی جزء معدود مفاخر ایرانزمین است که کشورهای همسایه حتی اگر چشم طمع هم به او داشته باشند، نمیتوانند او را به عنوان میراث فرهنگی خود ثبت و معرفی کنند.
اما متأسفانه قدیمیترین نسخه از شاهکار او یعنی «شاهنامه» در کشورمان نیست و در کشور اروپایی ایتالیا نگهداری میشود
پروفسور پیه مونتزه، ایرانشناس معروف ایتالیایی و استاد زبان و ادبیات فارسی، حدود چهار دهه پیش هنگامی که در کتابخانه ملی فلورانس مشغول تحقیق و جمعآوری نسخههای خطی ایرانی بود، این نسخه را دید و متوجه شد به اشتباه به عنوان ترجمه قرآن کریم در فهرست نسخههای خطی کتابخانه دستهبندی شده است.
البته نسخه یادشده کامل نیست و فقط تا پایان پادشاهی کیخسرو را در بر دارد.
هماکنون نسخه خطی شاهنامه کتابخانه فلورانس، قدیمیترین نسخه شناخته شده موجود در جهان است و به هشت قرن پیش یعنی سال ۱۲۱۷ میلادی (۶۱۴ هجری) باز میگردد. بنابراین کمتر از دو قرن پس از درگذشت فردوسی (سال ۴۱۱ هجری) نگاشته شده است.
پس از این نسخه، قدیمیترین نسخه در کتابخانه ملی بریتانیا نگهداری میشود که مربوط به سال ۶۷۵ هجری است.