تمام جزیره به غیر از این صخرههای مرجانی پوشیده از جنگلهای انبوه و سرسبز است. در ادامه با تاریخ و مردمان جزیره بیشتر آشنا میشویم.
مردمان آنج یا انگ (Onge)، بومیان جزیره آندامان، از وجود این منطقه آگاه شدند و نام آن را Chia daaKwokweyeh نامیدند. فرهنگ آنها بسیار شبیه فرهنگ سنتینلیها بود اما زمانی که در قرن ۱۹ توسط بریتانیاییها به این جزیره آورده شدند زبان سنتینلیها را متوجه نمیشدند. با اینکه قدمت این جزیره به سالهای دور بازمیگردد اما اولین بار در سال ۱۷۷۱ توسط یک نقشه بردار انگلیسی به نام جان ریچی مشاهده و در نتیجه ثبت شد.
در سال ۱۸۸۰ موریس ویدال پورتمن به قصد مطالعه بومیها و سنتهایشان به این منطقه رفت. طی این تحقیق شش سنتینلی (یک زوج سالخورده و چهار بچه) ربوده شدند و به پورت بلر انتقال یافتند اما همه بیمار شدند. زوج سالخورده جان باختند و کودکان به خانه خود بازگردانده شدند. این تحقیقات تا سال ۱۸۸۷ ادامه داشت.
بومیان این منطقه چندان رفتار انسانگونهای با خارجیهایی که به این منطقه وارد میشدند نداشتند و با پیکان و اسلحههای سرد به استقباشان می رفتند به عنوان مثال در سال ۱۹۸۶ یک زندانی فراری انگلیسی از جزایر آندامان به صورت تصادفی سر از این جزیره درآورد. مدتی بعد یک گروه تجسس جسد وی را در ساحل در حالی که گلویش با خنجرهایی به شدت زخمی شده بود یافتند.
اولین ارتباط صلحآمیز با سنتینلیها در سال ۱۹۹۱ توسط پاندیت یکی از مدیران مرکز مطالعات انسان شناسی هند صورت گرفت. این بازدیدها در سال ۱۹۹۷ متوقف شد.
سال ۲۰۰۴ سنتینلیها از زمینلرزه و متعاقبا از سونامی جان سالم به در بردند. سه روز بعد از حادثه یک هلیکوپتر دولتی هندی چند نفر از آنان را مشاهده کرد که پیکان و سنگ را به سمت هلیکوپتر پرتاب میکردند.
دو ماهیگیر یکی ۴۸ ساله و دیگری ۵۲ ساله که در سال ۲۰۰۶ به طور تصادفی به این جزیره رسیده بودند توسط بومیها کشته شدند.
حکومت جزایر آندامان و نیکوبار در سال ۲۰۰۵ اعلام کرد که هیچ قصدی مبنی بر دخالت در سبک زندگی سکنان جزیره سنتینل ندارد و هرگز سعی در ایجاد ارتباط دوباره با این مردم در آینده نخواهد داشت. جزیره شمالی سنتینل به طور رسمی (این جزیره بخشی از جزایر هند محسوب میشود) از بخشهای مستقل هند به شمار نمیآید اما محققان از آن و مردمانش به عنوان <مستقل> یاد کردهاند.