مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
علی قربان زاده بازیگر سینما و تلویزیون شب گذشته با حضور در برنامه پرمخاطب دورهمی، گفت و گوی مفصلی را با مهران مدیری انجام داد.
مدیری گفت: «خیلی‌ها به من می‌گویند این‌ها چیست که ته برنامه می‌گویی. بعضی‌ها هم پیام می‌دهند که آقا نگو، نکن، چرا این‌جوری می‌کنی. برای همین شفاف بگویم که من خصومت شخصی با کسی ندارم.»
او ادامه داد: «تو چهار سال گذشته خیلی کارهای درجه یک شد، اما به خیلی از وعده‌های داده شده عمل نشد؛ به هر دلیلی، یا نخواستید یا نشد. اما این دوره تو را به خدا به وعده‌هایتان عمل کنید. مردم رو حرف شما حساب می‌کنند و بگذارید به خوش قولی معروف بشوید. کاری کنید که مردم ناامید نشوند و این خوشحالی ادامه پیدا کند، منتشر شود و حال همه مردم خوب باشد. این شکایت‌ها باید باشد و این حرف‌ها را باید بزنیم تا اتفاق‌های خوب بیفتد.»
علی قربان‌زاده به عنوان مهمان شب گذشته این برنامه در خصوص محل تولد خود گفت: متولد آبادان هستم اما متأسفانه به دلیل جنگ فقط دو سال آنجا بودم. یک برادر و یک خواهر دارم.
وی درباره این موضوع که کم مصاحبه می‌کند، عنوان کرد: در اصل حرفی برای گفتن نداشتم، دوم اینکه همه سوالات تکراری است و من گفته‌ام زمانی که پروژه‌ای داشته باشم درباره آن کار صحبت خواهم کرد.
وی افزود : تصمیم من از ابتدا این بود که در حوزه کارگردانی کار کنم و با سامان مقدم همکاری داشته باشم که او به من پبشنهاد بازی داد و به مرور بعد از دوستی که با هم داشتیم علاقه به کارگردانی خود را گفتم و در فیلم «سیاوش» حضور داشتم. این روزها ترجیح می‌دهم کار خوب انجام دهم.
بازیگر«نهنگ عنبر» در خصوص بحران چهل سالگی اظهار داشت : متولد۵۷ هستم، بحران چهل سالگی را شنیدم اما هنوز ندیدم.
وی در خصوص رشته اصلی خود بیان کرد: رشته اصلی من گرافیک انیمیشن است و علاقمند به انیمیشن هستم. به نظرم انیمیشن در ایران مرده است. آخرین بار سال ۷۳ برایم روشن شد که این حوزه نفس‌های آخر خودش را می‌کشد.
مدیری در خصوص یک دنده بودن علی قربان‌زاده اشاره کرد و او پاسخ داد: لجباز نیستم بلکه سخت‌گیر هستم.
علی قربان‌زاده در بخشی از برنامه از علاقه خود به اتومبیل گفت.
این بازیگر در خصوص بزرگترین اشتباه خود گفت: بزرگترین اشتباه زندگی من این بود که با اینکه کارگردانی را دوست داشتم آن را ادامه ندادم. بعدها هم به دلیل اینکه سخت‌گیر شدم دیگر دنبال آن نرفتم.
قربان‌زاده از دوستان و خانواده خود به عنوان بزرگترین دارایی خود نام برد.
وی در خصوص بزرگترین رویای خود گفت: خیلی رویا ندارم. همیشه اینگونه بودم اگر چیزی به دست می‌آورم دیگران هم از آن استفاده کنند.
قربان‌زاده در بخشی از صحبت‌های خود اظهار داشت: ما در پروژه‌هایی که کار می‌کنیم بحران روابط اجتماعی داریم، بایدفرض را روی این گزینه بگذاریم که آدم کوچک‌تر اگر نباشد پروژه جلو نمی‌رود و بر عکس آدم بزرگ هم نباشد همین طور. حداقل سعی کنیم این خود بزر‌گ‌بینی را در پروژه‌ها از بین ببریم.
وی در بخش پایانی گفت: به دلیل مردم خوب و کشور خوبم احساس خوشبختی بسیاری دارم.
در پایان علی قربان‌زاده یک شاهنامه به موزه دورهمی اهدا کرد.