سه شنبه , ۴ ام دی ماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۲:۵۵ قبل از ظهر به وقت تهران

وقتی «اون» با “زیرکی” خود شگفتی‌ ساز می‌ شود!

تحولات اخیر در شبه جزیره کره که امیدهایی را برای حل بن‌بست هسته‌ای کره‌شمالی به وجود آورده، نگاه‌ها را بار دیگر روی کیم جونگ اون متمرکز کرده است که برخی سیاستمدارای از آن به عنوان درایت و دانایی رهبر جوان پیونگ‌یانگ یاد می‌کنند.

https://secure.i.telegraph.co.uk/multimedia/archive/03542/kim-jong-telephone_3542147k.jpg

پایگاه خبری هیل در این باره نوشت: مانورهای چند ماه اخیر کیم جونگ اون،‌ رهبر کره‌شمالی در عرصه بین‌المللی موجب شگفتی برخی بابت “زیرکی و دانایی” آنها شده است.

کیم به نشانه‌ دوستی خواهرش را به المپیک زمستانی کره‌جنوبی فرستاد، نشستی تاریخی با رئیس‌جمهوری کره جنوبی برگزار کرد و این هفته با ایجاد ابهام در نشست آتی برنامه‌ریزی شده با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا ضربه‌ای به او زد.

رابرت مانینگ، از اعضای ارشد شورای آتلانتیک گفت: این کاملا قابل توجه است. او پنج سال است که قدرت را در دست دارد و تنها کسی که در آغوش گرفته است دنیس رادمن (بسکتبالیست سابق آمریکایی) است و ناگهان او چنین دولتمرد فوق‌العاده‌ای می‌شود.

گرچه جهان کیم را با تهدیدات جنجالی‌اش علیه ایالات متحده می‌شناسند، اما او از زمان روی کار آمدن در ۲۰۱۱ از کره‌شمالی خارج نشده بود و این روند ناگهان در ماه مارس با دیدار او با شی جینپینگ، رئیس‌جمهوری چین تغییر کرد. دومین سفر به چین در ماه آوریل موجب شد تا او اولین رهبر کره‌شمالی شود که طی ۳۲ سال گذشته با هواپیما سفر کرده است.

کیم جونگ اون همچنین اولین رهبر کره‌شمالی شد که از زمان جنگ کره پا در خاک کره‌جنوبی گذاشت. او ماه گذشته طی مراسمی که به صورت مستقیم از شبکه‌های تلویزیونی پخش شد، پا به آن سوی مرز گذاشت تا با مون جائه-این، رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی دیدار کند. همان زمان، او همتای خود در کره جنوبی را دعوت کرد تا برای لحظه‌ای وارد خاک کره‌شمالی شود.

دین چنگ، محقق ارشد مرکز مطالعات آسیایی در بنیاد هریتیج می‌گوید: قطعا کیم زرنگ و داناست و به همین دلیل است که در المپیک زمستانی خواهرش را به جهان نشان داد. کیم و مون در طول دیدارشان همواره لبخند به لب داشتند. او شجاعانه توانست مون را به طرف مرز خودش بکشد. قطعا او در بازی دادن رسانه‌های جهان بسیار بهتر از پدر و پدربزرگش عمل می‌کند.

گشاده‌رویی او ظاهرا بر ساکنان کره‌جنوبی تاثیر گذاشت؛ طبق نتایج مرکز تحقیقات کره پس از دیدار مذکور ۷۸ درصد از پاسخ‌دهندگان تاکید کردند که به کیم اعتماد دارند. هفته گذشته کیم با خط و نشان کشیدن تهدید کرد که اگر ایالات متحده آمریکا همچنان بر دخواست “یکجانبه” خلع سلاح هسته‌ای تاکید کند نشست پیش‌بینی شده با ترامپ در سنگاپور را لغو می‌کند.

در بیانیه کره‌شمالی همچنین از جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا بابت اینکه گفته بود کشورش به دنبال یک مدل به سبک لیبی برای کره‌شمالی است، انتقاد شد. کارشناسان می‌گویند اون به تسلیحات هسته‌ای برای تضمین بقای دولتش نیاز دارد بنابراین سخنان بولتون هشدارآمیز است. معمر قذافی لیبیکمتر از یک دهه پس از توافق بر سر برنامه‌های هسته‌ای کشورش از قدرت برکنار و نهایتا کشته شد. تهدید کره‌شمالی برای لغو نشست، ترامپ را بر آن داشت تا با عقب‌نشینی از سخنان بولتون تاکید کند اگر کیم تسلیحات هسته‌ای را کنار بگذارد “تضمین‌هایی” می‌دهد.

مایک پامپئو هم ظاهرا پس از دو بار دیدار رو در رو با او تحت تاثیر قرار گرفته و می‌گوید گفت‌وگوی آنها “گرم” بوده و کیم “با اهداف مردم آمریکا اتفاق‌نظر دارد.” رابرت مانینگ، از اعضای ارشد شورای آتلانتیک می‌گوید: مایک پامپئو آدم ضعیف و سست عنصری نیست و به نظر می‌رسد تحت تاثیر قرار گرفته باشد.

مانینگ افزود: دوستانم در کره‌جنوبی هم دیدگاه‌های مثبتی دارند. آنها می‌گویند “او یک مرد عادی است، موسیقی راک دوست دارد و غیره” او نشان داده است که خیلی ماهر و استادکار است و فکر می کنم مردم وقعا او را دست‌کم گرفته بودند.

برخی هم به دوره حکومت ظالمانه او اشاره دارند. سناتور بن کاردین می‌گوید: او کشوری دارد که مردمش را گرفتار فقر شدید کرده است و کاملا با آنچه ما در کره‌جنوبی می‌بینیم تضاد دارد. بنابراین رهبری او برای مردمش فاجعه‌بار بوده است و امتیاز سرکوبگرترین کشور در جهان برای اوست. او یک خودکامه است.

سناتور تیم کین دموکرات هم درباره دانایی اون می‌گوید: قطعا من از کلمه دانایی برای توصیف او استفاده نمی‌کنم. بیشتر واژه غیر قابل پیش‌بینی توصیف حال اوست. این مشخصه کره‌شمالی پیش از او هم بوده است.

سناتور باب کورکر جمهوری‌خواه، رئیس کمیته روابط خارجی سنا هم می‌گوید: گرچه کیم “تاکنون خیلی در عرصه جهانی چشمگیر” بوده است اما امیدواریم که او به تلاش‌ها برای حصول یک توافق خلع سلاح کمک کند.

کورکر گفت: گمان می‌کنم برای کسی که در دوره جدید چندان از کشورش بیرون نرفته باشد، این نسبتا قابل ملاحظه است. بنابراین در عرصه روابط عمومی بین‌الملل امتیاز خوبی به او می‌دهم.
منبع: ایسنا

امتیاز دهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *