حمله قلبی خاموش چیست و چه نشانه ها و علائمی دارد؟

حمله قلبی شرایطی است که احتمالا فکر نمی کنید بدون بروز هیچ نشانه و علائمی آن را تجربه کنید. اما این امکان وجود دارد و حتی از آن چیزی که شاید فکرش را بکنید شایع‌تر است.

این شرایط به نام حمله قلبی خاموش شناخته می شود. این نوع از حمله قلبی می تواند برای هر فردی رخ دهد، اما ابتلا به دیابت این احتمال را هرچه بیشتر افزایش می دهد. طی یک حمله قلبی خاموش ممکن است متوجه هیچ چیزی نشوید و یا آن را به صورت خفیف، به عنوان مثال، همانند سوزش سردل یا دردی عجیب و مبهم احساس کنید. این شرایط ممکن است آنقدر جزئی به نظر برسد که آن را نادیده گرفته و فکر کنید که بخشی از روند افزایش سن و پیری محسوب می شود.

اما حمله قلبی چه علائم آن را آشکار باشد و چه نباشد، شرایطی جدی و خطرناک محسوب می شود. در همین راستا چکاپ های منظم از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند.

حمله قلبی چگونه می تواند خاموش باشد؟

یکی از اثرات شایع دیابت نوعی آسیب عصبی به نام نوروپاتی است. به طور معمول این آسیب موجب مشکلاتی مانند بی حسی، احساس سوزن سوزن شدن، یا ضعف در دست ها و پاها می شود. اما نوروپاتی در همینجا متوقف نمی شود.

افراد مبتلا به دیابت ممکن است آسیب دیدن اعصابی که به قلب، مثانه، و رگ های خونی منتهی می شوند را تجربه کنند. زمانی که این اتفاق رخ می دهد، فرد ممکن است نشانه های هشدار دهنده مانند درد و ناراحتی را احساس نکند.

از این رو، طی یک حمله قلبی که در حالت عادی می تواند دردی شدید در قفسه سینه، بازوها، یا فک ایجاد کند، بیمار ممکن است متوجه هیچ چیزی نشود. اما آسیب رخ می دهد و پیامدهای خطرناک حمله قلبی خاموش واقعی هستند.

 

نشانه های آسیب عصبی حمله قلبی خاموش

شما می توانید با نظارت دقیق و بررسی احتمال آسیب عصبی به محافظت از خود کمک کنید. اگر این شرایط زود شناسایی شود، ممکن است در کند کردن روند آن موفق باشید.

از جمله نشانه های احتمالی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

احساس سرگیجه یا غش کردن هنگام برخاستن از جای خود

دشواری در انجام کارها حتی ورزش سبک

مشکلات در دفع ادرار

مشکلات جنسی مانند کاهش میل جنسی کم

تعریق بیش از حد معمول یا عدم تعریق

دشواری در گوارش غذا، مانند بروز نفخ و ناراحتی معده

نشانه های حملات قلبی خاموش

برخی افراد متوجه هیچ چیزی نمی شوند. حتی اگر با نشانه ای مواجه شوید، ممکن است خفیف بوده و به سرعت از بین برود. پس از حمله قلبی خاموش نیز ممکن است احساس کاملا خوبی داشته باشید.

این امکان وجود دارد مقداری درد، فشار، یا انقباض را در مرکز سینه به جای سمت چپ آن احساس کنید. این شرایط ممکن است همانند یک سوء هاضمه بی اهمیت به نظر برسد، اما اگر از بین نرود می تواند از مشکلی بزرگتر حکایت داشته باشد.

از دیگر نشانه هایی که ممکن است با آنها مواجه شوید می توان به موارد زیر اشاره کرد:

عرق سرد ناگهانی یا خیس شدن دست ها بدون هیچ دلیلی

احساس سبکی سر

احساس خستگی بدون هیچ دلیلی

سوزش سردل

درد در فک، گردن، یا بازوی چپ (به ویژه در زنان شایع است)

ناراحتی معده

تنگی نفس، حتی زمانی که کار خاصی انجام نمی دهید

اگر با هر یک از این علائم مواجه شدید مراجعه به پزشک در کمترین زمان ممکن بهترین گزینه است.

از کجا متوجه شویم که حمله قلبی خاموش داشته ایم؟

این تشخیص می تواند چالش برانگیز باشد. در برخی موارد، با برخی علائم پس از حمله قلبی مواجه می شوید که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

احساس خستگی شدید

سوزش سردل که از بین نمی رود

تورم در پاها

دشواری در تنفس در شرایطی که سابقه تجربه چنین شرایطی را نداشته اید

در مواقع دیگر، تنها به صورت اتفاقی متوجه می شوید که یک حمله قلبی خاموش را تجربه کرده اید. شما ممکن است چند ماه بعد به پزشک مراجعه کرده و آزمایش هایی انجام دهید که بروز حمله قلبی را نشان می دهند.

پزشک می تواند چند کار برای بررسی نشانه هایی که پیش‌تر داشته اید را انجام دهد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

آزمایش خون برای بررسی پروتئین هایی خاص که قلب در زمان تجربه آسیب تولید می کند.

الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب که سیگنال های الکتریکی در قلب شما را بررسی می کند.

اکوکاردیوگرام که نوعی تصویربرداری فراصوت بوده و وضعیت قلب را نشان می دهد.

آسیب در کمین است

شما باید حمله قلبی خاموش را به اندازه حملات قلبی دارای علائم آشکار جدی بگیرید. این شرایط می تواند به قلب صدمه زده و آسیب هایی را بر جای بگذارد. این شرایط می تواند بر سطح عملکرد قلب اثرگذار باشد.

افزون بر این، اگر نمی دانید که حمله قلبی خاموش داشته اید، نمی توانید برای درمان آن اقدام کنید. حتی اگر پس از وقوع حمله احساس خوبی دارید، همچنان با چالشی بزرگ مواجه هستید. بدون مراقبت و درمان مناسب، احتمال تجربه حملات قلبی بعدی با شدت بیشتر افزایش می یابد. این به تنهایی می تواند زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد و احتمال ابتلا به مشکلات جدی دیگر مانند نارسایی قلبی را نیز افزایش می دهد.