خبر آنلاین نوشت:نگاهی به فیلمشناسی الناز شاکردوست نشان میدهد که او همچون مهناز افشار و بهرام رادان، روزی در زندگی سینماییاش به نقطهای رسیده که یک تصمیم کبری بگیرد.شاکردوست با «مجردها» به عنوان یک هنرجوی جدید در سینمای ایران نامی میان نامها پیدا کرد. او در یک دوره ده ساله شلوغ، بهقدری فیلم بازی کرد که همین حالا با ۱۵سال سابقه بازیگری اندازه چندبرابر ستارههای میانسال سینمای ایران در کارنامهاش نام فیلمهای مختلف و کارگردانهای متفاوت وجود دارد.
سیمای ظاهریاش کمک بسیاری برایش بود که درست مثل مهناز افشار بتواند سوپراستار گیشهای شود. شاید همین هم باعث شد تا عامهپسندی را پیشه کرده و تقریبا به هیچ پیشنهادی برای بازی در فیلمها نه نگوید. فیلمهایی که تعداد زیادی از آنها سطحی بودند و شاید حتی میشد آنها را در لیست فیلمهای شانه تخممرغی طبقهبندی کرد.
شاکردوست اما از سال۹۳ چند وقتی تصمیم به دوری از سینما گرفت و سفری به خارج از کشور سبب شد تا او ورژن جدیدی از الناز شاکردوست ارائه کند.همان تحولی که یکباره در مهناز افشار رخ داد. بازیگری که جوان اول فیلمهای دختر و پسری سالهای دهه هفتاد و هشتاد سینمای ایران بود. زوج بهرام رادان و رضا گلزار در خیلی از فیلمهایی که خوب فروختند اما ماندگار نشدند.
یک نقش اما در «طبقه سوم» از او بازیگر جدیدی ساخت.
این مسیری بود که شاید رضا گلزار هم میتوانست با بیضایی یا حاتمیکیا تجربه کند اما او همچنان سوپراستار بودن و گیشه و تاکید دوربین روی زیباییهای بصری برایش در اولویت بودند.