یکی از علل بروز خشکی و بستر سازی بیماری هایی مانند حساسیت های فصلی، آسم، لوپوس، بهجت و امثال آن، نخوردن صبحانه می باشد و معمولاً افراد می گویند صبح ها اشتهایی به غذا نداریم! درست است، برای آن که اگر شب ها خوشمزه ترین و چرب ترین غذا ها با حجم زیاد خورده شود، سپس بدن در خواب شبانه فرو میرود و به جز معده تمام اعضای بدن به استراحت می پردازد و صبح سرحال و شاداب از خواب بر می خیزد اما معده تا پاسی از شب مشغول هضم کردن غذا بوده و فرصت استراحت نیافته است؛ طبیعی است که صبح خسته باشد!
در صورت ناشتا ماندن تا ظهر مقادیر زیادی صفرا و مواد ترشحی دیگر در معده ریخته شده و سبب آسیب به معده می شود؛ بنابراین اولاً بهتر است طبق فرمایش پیامبر اکرم«ص» شب ها شام(سبک و با رعایت فاصله از خواب) خورده شود، چون رگ هایی در بدن هستند که فقط شب ها غذا می گیرند. همچنین ضمن صرف حتمی صبحانه، باید بسیار متنوع و اشتها بر انگیز باشد.
لاغری و ضعف مفرط، بیماری تیروئید، سرگیجه و کم خونی و بروز تشدید میگرن را ناشی از نخوردن صبحانه بخصوص در کودکان است؛ باید سفره صبحانه را از انواع خوردنی ها حتی به مقدار کم از هر نوع خوردنی اشتها بر انگیز پر کنند تا بویژه کودکان از همان اوان زندگی بدنشان محکم و سالم شود.
صبحانه نخوردن باعث جبران و زیاده روی هنگام ناهار و احتمال بروز چاقی خواهد شد. علاوه بر این باعث ضعف و قصور در هضم شده و اخلاط غیر طبیعی و مضر را در کبد افزایش می دهد که خود سر منشأ بسیاری از بیماری ها است.
کسانی که صبحانه نمی خورند، اغلب عصبی و تند خو می شوند. اعصاب به بتدریج ضعیف می شود و میزان تحمل انسان را نسبت به تنش های گوناگون کاهش می دهد. در ضمن آنکه باعث کاستی در امور ذهنی و عدم تمرکز می گردد، دانش آموزان و دانشجویانی که به صبحانه اهمیت نمی دهند در یادگیری دروس نسبت به دیگران دچار ضعف می شوند و حافظه کوتاه مدت آنان به خوبی عمل نخواهد کرد.
توجه به صبحانه خوب عامل قوت در طول روز، تقویت دید چشم، پیشگیری کننده از ریزش مو، ازدیاد طول عمر توأم با سرحالی و شادابی است و علیرغم برخی از اظهارات غیر علمی، صبحانه خوب باعث چاقی نمی شود، بلکه وزن بدن را به صورت متعادل نگاه داشته و با تقویت سیستم ایمنی، بدن را در مقابل امراض گوناگون مقاوم می سازد.