مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
وضعیت بغرنج عراق به مانند کودکی شده است که به دنبال آغوشی امن است. کشوری رها شده از سوی سیاستمداران که گرفتار جنگ حزبی شده اند و این ندانم کاری و بی مسولیتی خوراک سوریه ای شدن را فراهم کرده است. آیا حمله شب گذشته زمین بازی را از سوریه به عراق تغییر داده است؟
خبرانلاین نوشت : امروز سالگرد اعدام صدام حسین است. دیکتاتوری که آرزوی رهبری بر جهان اسلام و منطقه را با طناب دار به گور برد. اما در سالگرد سقوط او به اعماق خروارها خاک، عراق مورد تهاجم آمریکا و اسرائیل قرار گرفت. ۱۶ سال می گذرد. آمریکا با شعار دموکراسی در سال ۲۰۰۶ به این کشور قحطی زده از سوی سازمان ملل و تحریم های جهانی حمله برد و طی این سالها دستاوردی جز رویش تروریسم، بیماران و کودکان صعب العلاج که حاصل بمب های رادیو اکتیوی بودند چیز دیگری نبود. آنارشیسم موجود در این کشور هدف اصلی واشنگتن بود که نفوذ همیشگی خود را در خاورمیانه حفظ کند.
پس از ۱۶ سال روز گذشته عراق بار دیگر صحنه پرواز جنگنده های آمریکایی بر فراز کشورش بود. بحران عراق سومین ماه خود را پشت سر می گذارد. در این سه ماه گذشته آمریکا به همراه اسرائیل از هر ترفندی استفاده کردند تا این کشور را به جنگ داخلی بکشانند. تا به زعم خود این کشور را از حمایت ایران خارج کنند؛ از آتش زدن کنسولگری ایران تا شعار ایران بره بره. محمدعلی حکیم روزنامه نگار عراقی ماه گذشته در کافه خبر به خبرانلاین گفت:« از زمان آغاز فتنه در عراق عوامل خارجی در روزهای اول به دنبال برنامه ای بودند تا بیش از هزار نفر در اعتراضات کشته شوند و کشته شدن ۱۰ یا ۲۰ و یا ۵۰ نفر برای آنان راضی کننده نبود. چرا که تعداد کشته های بالا زمینه ساز ورود سازمان ملل به موضوع و دخالت کشورهای دیگر را فراهم می کرد. نقشه جوری کشیده شده بود که درگیری بین مردم و الحشدالشعبی رخ دهد و جنگ داخلی رخ دهد. اما خوشبختانه با تدابیر مرجعیت و شخص آیت الله سیستانی در برهه های مختلف جلوی بروز برخی فجایع گرفته شد.»
این طرحی است که از آغاز بحران عراق پس از برکناری ژنرال الساعدی که دست پروده آمریکایی بود آغاز شد تا بار دیگر عراق ناآرام برای اهداف آمریکا مهیا شود.
حمله روز گذشته به مواضع حشدالشعبی حکایت از همین طرح دارد که این کشور به سمت یک جنگ داخلی با درخواست اسرائیل برود تا نتیجه مطلوب عاید شود. از زمان اغاز بحران، این سوال مطرح بود که چرا حشد الشعبی در ناآرامی ها ورود نمی کند حتی وقتی که کنسولگری ایران در نجف دو بار آتش گرفت؟ که در پاسخ به این سوال حشد اعلام کرد که طبق درخواست آیت الله سیستانی مرجع عالیقدر شیعیان عراق ما طبق وظیفه خود تنها به دفع تروریسم مشغول هستیم و امورات داخلی عراق را به ماموران امنیتی این کشور سپردند. در طی روزهای اعتراض حشد الشعبی تنها به دفع گروه های تروریستی داعش پرداخت.
با اینحال وضعیت عراق برای اسرائیل کفایت نمی کرد. حشد و حزب الله عراق ، کابوسی مانند حزب الله لبنان ، برای اسرائیل است. در اینباره این روزنامه نگار عراقی می گوید: « اگر حشدالشعبی، حمایت های ایران و مقاومت نبود شک نداشته باشید که داعش هم اکنون در اصفهان بود. بچه های مقاومت با خون هایشان خطر بزرگی را دفع کردند. ایران نیز فهمید که چه خطر بزرگی از بین رفت و گرنه ایران با داعش باید در داخل کشور مبارزه می کرد. دشمنان به هیچ وجه حاضر نیستند حشد الشعبی و یا حزب الله جدیدی در منطقه تشکیل شود. برای اسرائیل کابوس بزرگی خواهد بود اگر حشدالشعبی مانند حزب الله در لبنان قدرتمند شود. اسرائیل برای خلاص شدن از حشد الشعبی و حزب الله حاضر از دست به هر کاری بزند و همه چیز را بدهد. حتی ما شاهد هجمه های اخیر علیه آیت الله سیستانی و مقاومت هستیم و برخی از مقرهای حشد الشعبی نیز به آتش کشیده شده است. از آن طرف می بینیم که آمریکا اعلام کرد برگرداندن موصل به حال اول و بیرون راندن داعش ۳۰سال زمان می برد. اما ایران ظرف ۳ سال توانست اوضاع را سامان دهد.فتوای مرجعیت، خون شهدا، رشادت های حشدالشعبی نقش بسزایی در این موضوع داشتند.»
ماجرا از کجا آغاز شد؟
یک سفر مخفیانه قتل سیاسی عبدالمهدی و دیگر سیاستمداران عراق بود. ورود مخفیانه ترامپ و پس از آن معاونش مایک پنس و در نهایت مایک پمپئو، ریشه بحران فعلی عراق بود. نخست وزیر وقت عراق که آن روزها در حال میانجیگری میان ایران و عربستان بود، به دیدار ترامپ و پنس نرفت. اما پس از بحرانی شدن شرایط منطقه و سرنگونی پهپاد گلوبال هاوک، عبدالمهدی دیدار با وزیر خارجه آمریکا را پذیرفت که در این دیدار پمپئو از عبدالمهدی خواست که از پایگاه های نظامی در عراق به نقاطی در ایران حمله نظامی کند که از طرف عبدالمهدی و برهم صالح رئیس جمهور عراق پذیرفته نشد. این درخواست و پاسخ منفی از سوی مقامات و ارتش عراق، آغازی شد بر حملات مکرر اسرائیل به مواضع حشد و فتنه در اعتراضات به حق مردم عراق که از وضعیت به نفع خود سو استفاده کنند.
روزنامه جمهوری اسلامی در شماره امروز خود نوشت: «دو ماه قبل یعنی در اولین روزهای تظاهرات اعتراضی مردم عراق در آبانماه، پارچه نوشته‌ای که در دست بعضی از معترضین در خیابان‌های بغداد بود و به شبکه‌های مجازی راه یافت، راه‌حل مشکلات عراق را اینگونه پیشنهاد می‌کرد:«بهترین راه‌حل برای عراق، تعیین یک نخست‌وزیر است که شیعه باشد ولی پدرش سنی و مادرش مسیحی باشد. این نخست‌وزیر باید با یک دختر کرد ازدواج کرده باشد، متولد ایران باشد، در عربستان تحصیل کرده باشد و دارای تابعیت آمریکائی باشد و ضمناً شب‌ها مشروب بخورد و روزها نماز بخواند. جمهوری اسلامی ایران، هرچند با همراهی زیادی که با دولت و مردم عراق برای مقابله با تروریست‌ها به‌ویژه سرکوب داعش به عمل آورد و بزرگ‌ترین خدمت را به این کشور کرد، ولی با بعضی سیاست‌ها نتوانست از آن حفاظت کند. بنابراین اگر نام ایران هم در متن پارچه نوشته معترضان عراقی به چشم می‌خورد به این دلیل است که مسئولان ایرانی از آنهمه خدمت که به مردم و دولت عراق کرده‌اند به درستی حراست نکردند. تلاش آمریکا، عربستان، رژیم صهیونیستی و تبلیغات گسترده آنها علیه جمهوری اسلامی ایران نیز عامل مهمی در منفی شدن نگاه بخشی از مردم عراق به ایران شده است و خود همین پارچه نوشته نیز بخشی از این تبلیغات است.»
بازهم این سوال مطرح است؛ چرا ایران به این حجم از تجاوز اسرائیل و امریکا پاسخ نمی دهد؟
تنها به این پاسخ ها می رسیم؛
۱-فتوای مرجع عالیقدر عراق
۲-پاسخ ایران مانع از مذاکرات صلح میان ایران و سعودی خواهد شد
۳-پاسخ ایران منجر به جنگ منطقه ای خواهد شد
۴-لبنان و عراق در وضعیت فعلی آماده یک جنگ خانمان سوز نیستند کوچکترین پاسخ از سوی ایران منطقه به آتش کشیده خواهد شد
۵-ایران تنها به دلیل وضعیت عراق که هیچ مسئولی پای مردم نایستاده است از پاسخ ممانعت می کند و در آینده نزدیک هم پاسخ نخواهد داد
۶- در نهایت اینکه پاسخ ایران دقیقا همان نتیجه مطلوب آمریکا و اسرائیل است و جمهوری اسلامی این گزک را دست آنها نمی دهد
۷-ممانعت از سوریه ای دوم در همسایگی خود
امروز سالگرد صدام حسین است، امروز روزی است که امریکا ماهیت خود را به مردم عراق نشان داد که صرفا دلسوز آنها نبود بلکه این منطقه نفت خیز و آنارشیسم موجود در آن تنها برای یک هدف بود، انهم نفت و گاز، و این آنارشی کمک به حفظ این طلای سیاه خواهد کرد. این روزها عراق مرد دلسوزی در صحنه سیاست ندارد، این خلاء قدرت زمین بازی را از سوریه به عراق کشاند.