باب ویگتون ۱۱۱ ساله اهل آلتون در همشایر انگلیس میگوید اگرچه از کرونا واهمه پیدا کرده اما در مقایسه با آنلفوانزای اسپانیایی ۱۹۱۸ بدتر نیست.
گفته میشود آنفلوانزای اسپانیایی جان بیش از ۱۰۰ میلیون تن را گرفت.
این بیماری ۵۰۰ میلیون نفر (یکسوم مردم جهان در آن هنگام) در سراسر جهان را دچار کرد و بین ۱۷ تا ۵۰ میلیون انسان جان خود را از دست دادند که نزدیک بهشمار قربانیان مستقیم جنگ جهانی اول است، البته در برخی تخمینها تا ۱۰۰ میلیون نفر هم گفته شدهاست.
پژوهشها نشان میدهند که این همهگیری ممکن است از مرگ سیاه هم قربانیان بیشتری در جهان داشته باشد.
این بیماری به شیوه نامعمولی، جوانان و سالمندان را دچار میکرد.
ایران یکی از بالاترین آمارهای مرگ بر اثر آنفلوآنزای اسپانیایی را داشت. گفته میشود که در دو دهه نخست سده ۲۰ (میلادی) دستکم یک دهم و شاید چهل درصد جمعیت ایران در نتیجه انواع بیماریهای واگیر، قحطی و جنگ از دست رفتند.
به نوشته امیراصلان افخمی برخلاف دیگر جاهای زمین که بیشتر قربانیان شهرنشین بودند در ایران این بیماری در روستاها بیشتر قربانی گرفت.
شرایط اجتماعی (مهمترین دلیل)، قحطی، اعتیاد به تریاک، مالاریا خشکسالی، احتکار، فساد و ناکارآمدی دولت، توسعهنیافتگی، و کمخونی از دلایل گسترش آنفلوآنزای اسپانیایی در ایران بودند.