مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
رضا رویگری با لحنی آمیخته به طنز اما تلخ درباره اوضاع این روزهایش می‌گوید: من بعضی وقت‌ها از کرونا خواهش می‌کنم تشریف بیاورند منزل ما … واقعا خسته شدم، زیاد هم از کرونا نمی‌ترسم. ما زندگی نمی‌کنیم. یک هنرمند به چه چیزی زنده است؟ به این که کار بکند و از کاری که می‌کند لذت ببرد.
این بازیگر در گفت‌وگو با ایسنا با گله‌مندی از پرداخت نشدن دستمزدهایش گفت: نمی‌شود که بازیگر و عوامل کار کنند و مزایای مالی‌اش به شخص دیگری برسد. بازیگر هم در همین جامعه زندگی می‌کند. من الان ماهی پنج میلیون و سیصد هزار تومان اجاره می‌دهم چطور باید این مبلغ را پرداخت کنم؟ طلب‌هایم را نمی‌توانم بگیرم.
این بازیگر با یادآوری اینکه چند سالی می‌شود که بیمار است و هر نقشی را نمی‌تواند بپذیرد، اظهار کرد: نزدیک به ۵۰۰ میلیون تومان از این و آن و از کارهای تلویزیونی و سینمایی طلب دارم که نمی‌توانم بگیرم. کار کرده‌ام و پولم را نداده‌اند. درست نیست من با این شرایط بروم کار کنم و پولم را هم ندهند.
رویگری درباره شرایط حال حاضر و حال‌وهوای این روزهایش توضیح داد: آجرهای دیوار روبه‌رویم را می‌شمارم تا ببینم کم نشده باشد! من بعد از «مختارنامه» از طرف دوستان تلویزیونی چهار سال ممنوع‌الکار شدم. علتش را نپرسید چون خودم هم نمی‌دانم. شش ـ هفت سال هم می‌شود که بیمار هستم برای همین چند سالی می‌شود که کار درست و حسابی نکرده‌ام. کاری که به دل خودم بچسپد نکردم. گاهی کارهایی پیشنهاد می‌شود اما مثل هنرور با ما برخورد می‌کنند. من پنجاه و هفت سال کار نکردم که روزی چندر غاز دستمزد بگیرم. نمی‌شود که بازیگر و عوامل کار کنند و مزایای مالی‌اش به شخص دیگری برسد. بازیگر هم در همین جامعه زندگی می‌کند.
