در اینکه دست سازمان سینمایی برای کمک نقدی به سینماها و صاحبان فیلمها خالی مانده شکی نیست اما واقعا وزارت ارشاد نمیتواند با کمی خوش سلیقگی در مدیریت بودجه سال ۹۹، حداقل چراغ سینما را در این ایام بحرانی روشن نگه دارد. بودجه سازمان سینمایی سالانه حدود ۲۱۵ میلیارد است که بخشی از آن سالانه صرف برگزاری جشنواره های ریز و درشت میشود.
به این اسامی نگاه کنید: جشنواره ملی فیلم های کردی سنندج، جشنواره ملی فیلم و عکس روستا و عشایر خراسان شمالی، جشنواره ملی فیلم ساباط (حوزه میراث فرهنگی) در یزد، جشنواره منطقهای فیلم و عکس کویر و زندگی در خراسان جنوبی، جشنواره ملی رضوی در گلستان، جشنواره ملی فیلم آیات در مشهد، جشنواره آفتاب انقلاب در اراک، جشنواره کودک و نوجوان اصفهان، جشنواره فیلم نامه نویسی دفاع مقدس در قم، جشنواره منطقه ای خلیج فارس در هرمزگان، جشنواره بین المللی فیلم کوتاه نهال، جشنواره مقاومت، جشنواره ملی فیلم دانشجویی، جشنواره بینالمللی فیلم یاس و ….
اینها بخشی از جشنواره های وزارت ارشاد فقط در حوزه سینماست که هر ساله با صرف بودجه هایی کلان برگزار میشود. فارغ از حیف و میل شدن میلیاردها تومان از پول بیت المال و اینکه این جشنواره ها برای سینمای ایران تاکنون چه دستاوردی داشته اند بهتر نیست در شرایط بحرانی کنونی وزارت ارشاد و سازمان سینمایی با تعطیل کردن اکثر این جشنواره ها، حداقل بخشی از هزینه های آن را به این سینمای در حال ورشکستگی تزریق کند.
یا حتی اختصاص برخی از بودجه نهادها و سازمان های مرتبط به فیلمها و سینماهای زیان دیده راهکار دیگری است.
مثلا بنیاد فارابی هر سال بودجه مشخصی را صرف حمایت از تولیدات سینمایی می کند. سال ۹۸ فارابی بودجه اش را بین تعدادی از تولیدات تقسیم کرد که به غیر از یکی دو مورد، فیلم های ناموفقی از کار درآمدند. امسال با توجه به شرایط سخت پیش آمده و در سال رکود و کسادی تولید، فارابی می تواند بخشی از بودجه اش را صرف جبران ضرر و زیان فیلم ها و سینماها کند و مثلا بخشی از اعتباری که برای تولیدات سال ۹۹ در نظر گرفته را به قربانیان اکران اختصاص دهد. نهادی چون حوزه هنری هم می تواند اقدام مشابهی انجام دهد که فعلا اتفاقی نیفتاده است. از باب حمایت از فیلم های روی پرده، تکلیف تلویزیون هم که روشن است. عمکرد صدا و سیما در قبال فیلمهای سینمایی طی این سالها به گونه ای بوده که انگار با جمعی معاند و ضد انقلاب طرف است و طبیعی است در شرایط فعلی نیز نباید انتظاری از این سازمان داشت.
بعد از چهار ماه تعطیلی، سینما روزهای پراسترسی را آغاز کرده است. این تازه اول راه است. هنوز هیچ چشم اندازی از وضعیت کرونا و تاثیرش بر سینما طی ماه های آینده وجود ندارد و این وزارت ارشاد است که میتواند با مدیریت بودجه اش در سال جدید، صاحبان فیلم های روی پرده و سینماداران متضرر را دلگرم کند. چرخ اکران اگر بچرخد چرخ سینما هم میچرخد و چرخیدن چرخ سینما به معنای رونق دوباره تولید و سرکار رفتن هزاران نفر از اهالی سینماست که به غیر از تعداد اندکی، بقیه طی چهار ماه گذشته روزهای سختی را برای تامین معیشت زندگی شان پشت سر گذاشتند./روزنامه همشهری