مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
بیماری‌های کلیه اغلب به عنوان «قاتل خاموش» شناخته می‌شود زیرا افراد تا رسیدن بیماری به مراحل پیشرفته هیچ مشکلی احساس نمی‌کنند.
کلیه‌ها یکی از مهم‌ترین اندام‌های حیاتی بدن هستند اما متاسفانه میلیون‌ها نفر در سراسر جهان با انواع مختلف بیماری‌های کلیوی زندگی می‌کنند و بیشتر آن‌ها حتی کوچک‌ترین اطلاعی از مشکل خود ندارند. بیشتر افراد تا رسیدن بیماری به مراحل پیشرفته هیچ مشکلی را احساس نمی‌کنند و علایم هشدار دهنده بیماری‌های کلیوی را به دلیل ماهیت غیر اختصاصی‌شان نادیده می‌گیرند. به همین دلیل کارشناسان توصیه می‌کنند علایم اولیه این بیماری‌ها را بشناسید و با مشاهده آن‌ها برای انجام آزمایش‌های تشخیصی به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر از مشکلاتی مانند فشارخون دیابت، چاقی، سندروم متابولیک یا بیماری‌های عروق کرونر رنج می‌برید یا سابقه خانوادگی نارسایی کلیه دارید و حتی اگر سن شما بیشتر از ۶۰ سال است، توصیه می‌شود به طور منظم آزمایش‌های کنترل سلامت کلیه را انجام دهید.موارد زیر از علایم اولیه نارسایی کلیوی هستند که هر فردی باید آن‌ها را بشناسد:
با بروز نارسایی کلیه فرد ممکن است متوجه تورم در این قسمت‌ها شود. این تورم به گونه‌ای است که با فشار دادن انگشت روی موضع متورم جای فرورفتگی در آن باقی می‌ماند. هنگامی که عملکرد کلیه‌ها دچار اختلال می‌شود، احتباس سدیم در مناطقی مانند ساق و مچ پا باعث تورم در آن‌ها می‌شود. به طور خلاصه باید گفت، هر فردی باید هنگام مشاهده تورم در پاها با مراجعه به نفرولوژیست یا متخصص تشخیص بیماری‌های کلیوی ارزیابی فوری از عملکرد کلیه‌های خود به عمل آورد.
اختلال در عملکرد کلیه‌ها باعث تجمع مایعات در سلول‌‌ها و بافت‌های اطراف چشم می‌شود و در این ناحیه تورم ایجاد می‌کند. تورم پری‌اوربیتال یکی از اولین علایم بیماری کلیوی است که به‌ویژه در افرادی که نشت مقدار قابل توجهی پروتئین از کلیه‌ها به درون ادرار وجود دارد مشاهده می‌شود. از دست دادن پروتئین از بدن کاهش فشار آنکوتیک ( فشار انکوتیک یا فشار اسمزی فشاری است که در داخل رگ‌ها توسط پروتئین های پلاسما آلبومین ایجاد و باعث حفظ آب در داخل رگ ها می‌شود) و تجمع خارج عروقی مایعات در نقاط مختلفی مانند اطراف چشم را به دنبال دارد.
خستگی زودرس تقریباً همیشه یکی از علایم بیماری‌های کلیوی است. با پیشرفت اختلال عملکرد کلیه، این علامت برجسته‌تر می‌شود. ممکن است فرد نسبت به روزهای عادی بیشتر احساس خستگی کند و نتواند فعالیت‌های شدیدتری انجام دهد. این مشکل که تا حد زیادی به دلیل تجمع سموم و ناخالصی‌ها در خون ایجاد می‌شود ناشی از عملکرد ضعیف کلیه‌هاست اما اغلب به عنوان یک علامت غیراختصاصی نادیده گرفته می‌شود.
یکی از عوارض تجمع سمومی مانند اوره کراتینین و اسیدها در خون، سرکوب اشتهاست. همچنین، با پیشرفت بیماری کلیوی، طعم بدی در دهان ایجاد می‌شود که اغلب بیماران از آن به عنوان مزه آهن یاد می‌کنند. اگر در طول روز چیز زیادی نخورده‌اید اما احساس سیری زودرس دارید، باید آن را زنگ خطری از ضعف عملکرد کلیه‌هایتان بدانید.