آمار عجیب حریق در عرصه های طبیعی طی ۶ ماه گذشته، از یک فاجعه حکایت دارد.
این روزها اخبار آتشسوزی جنگلها، مراتع و تالابها را کم نمیشنویم. هر روز یا در هر هفته خبرهای سوزناک حریق منابع طبیعی، انگار آتشی به جان انسان میاندازد.
بهتاسف باید گفت که منابع طبیعی کشور بهویژه جنگلها در ششماه گذشته چندان حال و روز خوبی نداشتند و چهبسا اگر نسوختند اما گرمای آتش آنها را آزار داده است.
در خرداد و تیرماه گذشته که آتشسوزیهای طولانیمدت، بخشهایی از جنگلها و مراتع کشور را گرفتار کرده بود،سازمان فضایی ایران گزارشی از وضعیت آتشسوزیهای جنگلی و مرتعی در کشور در ماه خرداد را منتشر کرد که از آتشسوزی در ۴۰ هزار هکتار جنگل و مرتع حکایت میکرد.
با انتشار این گزارش، سازمان جنگلها اعلام کرد که سالانه بهطور متوسط ۱۶ هزار هکتار از عرصههای منابع طبیعی دچار حریق میشود.
این تناقض آمار و بررسیها در شرایطی بود که برخی ناظران رسانهای معتقدند آمار رسمی منتشرشده از آتشسوزیهای اخیر در کشور تفاوت زیادی با تصاویر ماهوارهای دارد.
۱۱ هزار حریق طی ۷سال
در عینحال به هیچعنوان نمیتوان حجم بالای آتشسوزی در منابع طبیعی کشور را کتمان کرد و نادیده گرفت.
دو روز قبل خراسان در خبری اختصاصی منتشر کرد که «گزارش جدید یک نهاد مسئول به تعدادی از مدیران ارشد دولتی نشان میدهد علاوه بر آنکه سرانه کشورمان در موضوع جنگل، حدود یکچهارم سرانه جهانی است، بهطور میانگین سالانه حدود ۱۵ هزار هکتار از جنگلهای کشور طعمه حریق میشود که حدود ۴۰ درصد از این آتشسوزیها عمدی بوده و طی یک دوره ۷ساله، حدود ۱۱ هزار حریق در عرصههای جنگلی و مرتعی کشور به ثبت رسیده و ۱۲۵ هزار هکتار از جنگلها و مراتع کشور از بین رفته است.»
از سوی دیگر سازمان جنگلها و دیگر بخشهای مسئول عنوان میکنند، ۹۹درصد حریقها علتهای عمدی دارد. اکنون این پرسش مطرح است که چرا قوانین آنطور که باید برای جلوگیری از این فاجعه جنبه پیشگیرانه ندارد.