مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
فرزند ۵ ساله‌ام به دلیل سهل انگاری، رابطه زناشویی من و مادرش را دیده است. الان باید دقیقا چه کار کنیم؟ استرس زیادی داریم و از او خجالت می‌کشیم. البته هنوز او هیچ سوالی در این باره از ما نکرده است.
مخاطب گرامی، نگرانی شما از این حادثه به جا و قابل درک است و رعایت کامل اصول برای پیشگیری از این‌گونه مشکلات باید جزو مهارت‌های اولیه هر زوجی باشد که آن‌ها را فرا بگیرند. واضح است که ناآگاهی از پیامدهای روحی-روانی این مسائل و رعایت نکردن ارتباط زناشویی امن، آسیب‌زاست و می‌تواند به بلوغ زودرس کودکان،حس تنفر از والد یا والدین، ورود زودهنگام به رفتارهای جنسی و … منجر شود. در این زمینه تذکرات تربیتی بسیاری از بزرگان داریم تا والدین در روابط خود همه اصول ایمنی را رعایت کنند. هر حادثه‌ای اگر مدیریت نشود، قطعا می‌تواند باعث ایجاد حوادث دیگری شود بنابراین طبیعی است که نگران باشید. با این مقدمه و برای مدیریت مشکلی که برای‌تان پیش آمده است، نکاتی یادآوری می‌‌شود.
بیشتر مراقب رفتارهایتان باشید
فرزند عزیز شما در مرحله کودکی اول است و تفکر عینی دارد یعنی آن چه در منظر اوست به آن فکر می‌کند و اگر آن محرک از منظر او پنهان شود، به دیگر محرک‌های پیرامون خود توجه می‌کند پس تلاش شما و همه والدینی که با چنین مشکلی مواجه می‌شوند، این باشد که فضای امن فراهم کنند تا آسیب روحی روانی به خود و اطرافیان وارد نکنند فرزند شما اگر دوباره شاهد این مسائل نباشد، ممکن است زودتر از حافظه او پاک شود. در ضمن، یکی از ویژگی‌های دوره کودکی اول کنجکاوی است و با توجه به مشکل پیش آمده، بیشتر باید مراقب رفتارها و ارتباطات بین خودتان(زن و شوهر) باشید تا مجدد این گونه اتفاقاتی پیش نیاید.
اگر از شما پرسید…
روابط خود را با فرزندتان همچون گذشته ادامه دهید و در این زمینه از او سوالی نداشته باشید که به یادآوری مشاهداتش بپردازد. اگر او هم سوالی در این باره داشت و از شما پرسید، ذهن او را منحرف و داستان متفاوتی برای او تعریف کنید تا این موضوع مشمول مرور زمان و به تدریج از ذهنش تا حد زیادی پاک شود.
کودک را به خاطر این اتفاق سرزنش نکنید
احساس گناه و رفتار خاص بعد از این حادثه مشکلی را حل نمی‌کند بنابراین بهتر است به کودک بیشتر امنیت بدهید و رفتار او را سرزنش نکنید چون کودک پنج ساله متوجه هیچ حس جنسی یا رفتار جنسی نمی‌شود و نگرانی والدین می‌تواند کنجکاوی او را در این باره بیشتر تحریک کند.
اتاق خواب والدین و کودک باید جدا باشد
به عنوان نکته پایانی، توجه داشته باشید که همه جوامع به این اصل تربیتی تاکید دارند و آن را رعایت می‌کنند که اتاق خواب والدین و کودک باید جدا باشد و حتی پس از پایان دوره نوزادی، کودک باید اتاق خواب داشته باشد که اگر این شرایط فراهم و اتاق خواب والدین و فرزندان تفکیک شود، آثار تربیتی فراوانی خواهد داشت و چنین مشکلاتی با احتمال بسیار کمتری، پیش خواهد آمد.