خواص درمانی آویشن

طبع آویشن در طب سنتی گرم و خشک است و مصرف بیش از اندازه آن برای افراد دارای طبیعت صفراوی (دارای مزاج گرم و خشک) توصیه نمی‌شود.

گیاه آویشن سرشار از ویتامین‌های مفیدی چون A و C و عناصر مهمی مانند پتاسیم، آهن، کلسیم، منگنز، منیزیم و سلنیوم است. علاوه بر این، آویشن دارای آنتی‌اکسیدان‌های قدرتمندی چون لوتئین، زاکستین و تیمونین است. در بین ترکیبات این گیاه دارویی دو ماده ارزشمند به نام «تیمول» و «کارواکرول» به چشم می‌خورد که خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی بالایی دارد.

آویشن  برای درمان سرفه، گلودرد، برونشیت، تنگی‌نفس و سرماخوردگی موثر است. این گیاهِ خلط‌آور می‌تواند عفونت‌های ناشی از تجمع سرماخوردگی و آنفلوآنزا را از مجاری تنفسی و گلو پاک کند. استفاده از دمنوش یا جوشانده برگ‌های خشک آویشن دو بار در روز  در هنگام بیماری برای رفع سرفه و گلودرد موثر است.

گیاه دارویی آویشن درد، ورم و نفخ معده را از بین می‌برد. این گیاه فرایند هضم را بهبود می‌بخشد. مصرف منظم آویشن در کاهش علایم سندروم روده تحریک‌پذیر موثر است. برخی از پودر آویشن به همراه نعناع یا پونه روی ماست استفاده می‌کنند. این شیوه برای درمان نفخ معده بسیار موثر است.

آویشن دارای ویتامین‌های C، E، B، A، پتاسیم

آهن، کلسیم، منگنز، فسفر، منیزیم و سلنیوم است. همچنین این گیاه آنتی‌اکسیدان‌هایی  دارد که می‌تواند سپری در برابر انواع بیماری‌ها به‌خصوص سرماخوردگی و آنفلوآنزا باشد. امروزه فراورده‌های مختلفی از گیاه آویشن تولید شده است. ازجمله این فراورده‌ها می‌توان به روغن، عرق، چای کیسه‌ای و شربت یا عصاره آویشن اشاره کرد.