بچه های اطلاعات به هیچ وجه اجازه روزه داری ندارند

محمد پور نجف از رزمندگان اطلاعات عملیات لشکر ۳۱ عاشورا رمضان آن روزها را اینگونه برایم روایت می کند: بچه های اطلاعات عملیات به خاطر نوع کارشان نمی توانستند در یک جای ثابت مستقر شوند.

دائم برای شناسایی و موقعیت شناسی دشمن مجبور بودیم که به دل عراق بزنیم و برگردیم. فرماندهان ما به ویژه امین آقا شریعتی تاکید داشتند که بچه های اطلاعات به هیچ وجه اجازه روزه داری ندارند. چون اگر ضعف و بی حالی بر ما غلبه می کرد و ما نمی توانستیم در شناسایی به هر دلیلی موفق شویم، تمام عملیات و جان هزاران نفر از رزمندگان به خطر می افتاد.

به یاد دارم که در یکی از ماه های مبارک رمضان با یوسف صارمی ۱۰ روز مرخصی گرفتیم و به دزفول رفتیم تا در مقر نیروهای اطلاعات که در پد هوایی مستقر بود، بمانیم و روزه بگیریم.

البته روزه گرفتن در روزهای طولانی بالای ۱۶ ساعت، با گرمای شدید و حداقل دمای بالای ۵۰ درجه برای ما که بچه ی آذربایجان بودیم، بسیار طاقت فرسا بود. اما تنها به عشق روزه داری و بهره مند شدن از برکات روزه، به راحتی تحمل می کردیم.

“مش ممد عمی” مسئول تدارکات گردان ما بود که چون در مقر می ماند و جایی نمی رفت، می توانست روزه بگیرد. در دمای بالای ۵۱ درجه خوزستان روزه هایش را به طور کامل می گرفت.

هرگز از یادم نمی رود من و مهدیقلی رضایی و یوسف صارمی موقع افطار پیشش می رفتیم و می خواستیم که ما را دعا کند. لذت آن دعا ها را هنوز هم در خاطر دارم.