مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
“جشن حافظ” در تالار وحدت برگزار شد. مراسمی که سالانه با معرفی برترین های سینما و تلویزیون طی یک کارناوال رنگارنگ و پرستاره برگزار میشود و خوراک یک سال عکاسان و البته اینستاگرام چهره ها را تامین می‌کند. مراسمی که موازی با جشنواره فیلم فجر و البته در سطحی بسیار پایین تر از آن و صرفا به بهانه دور هم جمع شدن و جایزه دادن به راه افتاده و در آن حسابی به همه خوش می گذرد!
با عکسی بشاش از مهران جان غفوریان در فرش قرمز این مراسم شروع میکنیم، به امید اینکه شما نیز تا پایان مثل مهران در این عکس باشید.
همانطور که در جریان هستید، چند سالی میشود که این مراسمات بیش از آنکه جنبه هنری اش مربوطه سینما و هنر هفتم باشد، مربوط به هنرِ فشن و مد و پوشاک است، لذا عزیزان با هدف درخشش در این فستیوالِ مُد پای به مراسم می‌گذارند و کلی برای آن هزینه میکنند. این درخشش ارزش زیادی دارد، حتی بعضاٌ باعث میشود که چند دسته گل مصنوعی صرف آن بشود.
بهرام عظیمی انیماتور کاردرست کشورمان به همراه همسر محترم در فرش قرمز تالار وحدت. همسر بهرام عظیمی ثابت کرد که با هر شرایط و ضوابطی میتوان خوش پوش بود و درخشید.
یه شاخه گلِ سرخ دارم خیلی خوشبوئه. بِدَم؟؟!!
ممنون از سروش جمشیدی عزیز و دوست داشتنی.
در این مراسم برای اولین بار یک جایزه و نشان به نام استاد کیارستمی انتخاب شده بود تا به کارگردانی که نگاهی نو و متفاوت به سینما دارد اهدا شود. همانطور که ملاحظه میکنید استاد کیمیایی این جایزه را به شهرام مُکری داد. کارگردان جوانی که قطعاً مستحق این نشان است.
هومن سیدی و نوید محمدزاده روی فرش قرمز این مراسم. نوید که همیشه ثابت کرده دغدغه هایی فراتر از سینما دارد و همیشه نگران محیط زیست و حیات وحش بوده است، در این مراسم هم با پوششی که انتخاب کرده بود، نسبت به نسل کشیِ گورخر ها توسط پلنگ ها (منظورم حیوانِ درنده است) در جنگل های کنیا ابراز نگرانی کرد و حمایت خود از این عزیزان را اعلام داشت.
استاد جمشید مشایخی هم در جشن حافظ حاضر شدند و بر سر برگزار کنندگان مراسم منت گذاشتند.
شیلا خداد و همسر جان، یکی از معدود زوج های خوشتیپِ این مراسم و یکی از سوژه های جذاب عکاسان.
سلفی امیر یل ارجمند و همسرش یاسمینا باهر در تالار وحدت.
مثل هر مراسم دیگری در این مراسم هم بساط سلفی حسابی به راه بود. این عکس هم جمعی از عزیزان را در حالِ انجام این امرِ خطیر و حیاتی نشان میدهد. نگین صدق گویا، شیرین بینا، نفیسه روشن و همسر جان، رز رضوی، ساغر عزیزی و سایرین.
حالا از این وَر!
سپاسِ ویژه از همسرِ نفیسه روشن که برای حضور در عکس اقدامی نکرده است.
الهام حمیدی و نیوشا ضیغمی کسانی بودند که جایزه بهرام دهقان تدوینگر کهنه کار سینما را اهدا کردند. بهرام دهقان اگر میدانست قرار است اینچنین شود، پسرخاله اش را به نمایندگی از خودش می‌فرستاد تا جایزه اش را بگیرد و برایش بیاورد.
ایرج راد و داریوش ارجمند افتخار تقدیم جایزه استاد علی نصیریان را داشتند. تبریک به بزرگ آقای سینما. البته میدانیم که این جایزه در مقابل دریای افتخارات استاد نصیریان، هیچ است.
الیکا عبدالرزاقی، تورج ثمینی پور و ماهچهره خلیلی در حاشیه این مراسم. الیکا بدون امین زندگانی در مراسم شرکت کرده بود. همان طور که میدانید (و شاید هم نمیدانید!) امین زندگانی این روز ها درگیر یک سریال جدید است.
حدیث فولادوند در حال شمردن تعداد لامپ های سقف تالار. #بیکاری
چند پست قبل درباره شیلا خداداد گفتم که یکی از معدود خوشتیپ ها بود. درست است؟ خب، انسان جایزالخطاست! من هم حرفم را پس می‌گیرم!
سپیده خداوردی و همسر جان، فاطمه گودرزی، نسرین مقانلو، معصومه کریمی و سعید داخ در یکی از راهرو های تالار وحدت.
رضا یزدانی هم در مراسم حاضر شد. با کُتی که پروژه ی عملی کلاس تابستانی یک کارگاه منجوق دوزی در یکی از دبیرستان های دخترانه دولتی بود.
آنا نعمتی یکی دیگر از خوش تیپ های جمع بود. (آنا خانم این بار روسفیدمان کُن!)
ای بابا…
تلاشم را میکنم که دیگر نسبت به خوش یا بد بودنِ تیپ عزیزان اظهار نظر نکنم. مخلص همایون خان ارشادی هم هستیم، دربست!
استاد نصیریان روی فرش قرمز.
جایزه حسن فتحی را هم سارا منجزی پور و حسام نواب صفوی تقدیم کردند. گویا عزیزان برگزارکننده مراسم کلا قصد تخریب و تضعیف روحیه بزرگان سینما و تلویزیون را داشتنتد!
واقعا نمیدانم چرا الکی مریم معصومی را به این مراسم ها دعوت میکنند. در این یک سال نه فیلمی بازی کرده، نه در در سریالی دیده شده و نه حتی آی فیلم و شبکه نمایش چیزی از او را بازپخش کرده است! بی دلیل بنده خدا را دعوت میکنند و کلی او را به خرج می اندازند و سرمایه های کشور را هدر می دهند! طراحان لباس هم که او را گیر آورده اند و تا ته دیگش را با تلکه گیری نخورند، بیخیال بشو نیستند! خروجی کارشان را هم که شاهد هستید؛ آدم یاد ساقدوشِ عروس های بنگلادشی می افتد.
یغما گلرویی هم آمد و تا میتوانست با پیشکسوتان و سالخوردگانِ مراسم عکس یادگاری گرفت.
فرهاد اصلانی و نوید محمدزاده، از معدود هنرمندان عزیزی که به این جشن اعتبار بخشیده بودند.
بهاره رهنما. چون هر چه بگویم کار به جاهای باریک خواهد کشید و به تبع آن عزیزان از “بالا” دمای گوشم و زیرش را بالا خواهند برد، چیزی نمی گویم که کارمان به این جاهای باریک نکشد. (با عرض معذرت و ابراز شرمندگی خدمت واژه “باریک” که در این پست خیلی مظلوم واقع شده است).
ناظرِ کمیته انضباطی در مراسم. خوشبختانه همه چیز خوب پیش رفت و هیچ نیازی به عذرخواهی بوجود نیامد.
جایزه یک عمر فعالیت هنری هم سزاوارانه به استاد جمشید هاشمپور رسید. سعید راد و فرامرز قریبیان جایزه استاد هاشمپور را تقدیم کردند.
مهران مدیری، چهره برگزیده تلویزیون به انتخاب هیئت داوران جشن حافط شد. جمشید گرگین و سروش صحت جایزه این بخش را به مهران مدیری دادند.
درگیریِ قدیمی و ریشه دارِ چهره ها با شالشان ادامه دارد. این قسمت؛ سمیرا حسنپور.
داریوش ارجمند پیش از تقدیم جایزه استاد نصیریان، به رسم ادب و احترام خم شد و دست ایشان را بوسید. احتمالاً استاد نصیریان در آن لحظه داشت به هنرنمایی داریوش ارجمند در نقش مالک اشتر در سریال امام علی (ع) فکر می کرد، یا شاید به هنرنمایی اش در فیلمِ “فراموش نشدنی” پایان نامه.
عبدالله اسکندری و بهنوش طباطبایی روی سن آمدند و جایزه بهترین سریال را به سیدمحمد امامی تهیه کننده سریال شهرزاد تقدیم کردند.
مریم خانم امیرجلالی در حاشیه مراسم.
امیر سلیمانی ها مثل همیشه پای ثابت این جشن بودند.
افسانه بایگان و آزاده زارعی برای اهدای جایزه بهترین کارگردان سینما روی سن آمدند و جایزه در این بخش به علیرضا رییسیان برای کارگردانی دوران عاشقی رسید!
عزیزان هنرمند، منتظرِ پلی شدنِ موسیقی، پیش از شروع حرکتِ یک دستماله. با حضور دانیال حکیمی، رضا عطاران، سعید ملکان، علی قربانزاده و سامان مقدم.
میلاد کی مرام و لیلا اوتادی در حال تقدیم جایزه بهترین بازیگر کمدی مرد به احمد مهرانفر.
قرار بود در بخشی از برنامه کوروش تهامی شعری را دکلمه کند و در بخشی دیگر رضا یزدانی یکی از ترانه هایش را نعره بزند که به دلیل ضیق وقت این دو بخش ادغام شدند و عزیزان همزمان اجرا کردند.
جایزه بهترین بازیگر زن درام تلویزیونی به ستاره اسکندری برای بازی در سریال دندون طلا رسید. پرستو صالحی و نفیسه روشن برای تقدیم این جایزه به زحمت افتادند.
نمایی دیگر از قاب سه نفره بزرگانِ خاطره سازِ سینما که امیدواریم سایه شان مستدام باشد.
لحظه سختی بود. سه هنرمند در قبالِ دو جایزه. لاجرم کار به پالام پولوم پیلیش رسید که حاصلش یک کفِ مرتب به افتخار آنا نعمتی بود.
جایزه بهترین بازیگر کمدی زن هم به نسرین نصرتی برای بازی در پایتخت رسید. جایزه ای که الیکا عبدالرزاقی و مرجانه گلچین زحمت تقدیم آن را کشیدند.
با تالار و جایزه های کذایی اش خداحافظی میکنیم و می‌زنیم بیرون تا هوایی تازه کنیم، مثل الهام خانم حمیدی در این عکس.
سعید روستایی و سعید ملکان، کارگردان و تهیه کننده سریال ابد و یک روز. عزیزانی که با شاهکارشان میتوانستند به جای فرش قرمز جشن حافظ، روی فرش قرمز کن یا اسکار باشند، ولی حیف که سرمایه و هزینه همیشه منصفانه خرج نمیشود.
محمود خان دولت آبادی، این بار بدون سیگار، و خیلی دیر تر از بقیه عزیزان خود را به تالار وحدت رساندند. دستمال گردن هم که مثل همیشه بخشی جدانشدنی از ظاهر استاد است.
ژست احسان جان کرمی برای عکاسان.
لیندا کیانی و نسیم ادبی پیش از آغاز مراسم. لیندا خانم احیاناً گرمت نیست؟!
مجید مظفری و دخترش طبق انتظار در مراسم حضور پیدا کردند. مبدعِ هنر کاشیکاریِ ایرانی اگر میدانست روزی قرار است این هنر بازیچه مانتوی عزیزان بشود، به جای این کار به پرورشِ بوقلمون روی می آورد.
پری ناز.
آستین های کتِ پوریا کمی تنگ بود و پشت بازوهایش را تحت فشار قرار داده بود، فشاری که در این عکس هم ملموس است.
کارِ الیکا از کاشی کار گذشته بود و طاقِ یک بنای تاریخی را قلفتی تنش کرده بود!
میلاد کی مرام و عینک آفتابی اش، در هشت و نیمِ عصر (ساعت شروع مراسم).
نیوشا ضیغمی و مهتاب کرامتی خیلی سعی کردند نقطه مشترکی بیابند تا با هم گپ بزنند، ولی همه تلاششان به “دیگه چه خبر؟” و “همه چی خوبه؟” ختم میشد.
ظاهر و پوشش مریم معصومی در این جشن، ذهن فیلمنامه نویسان خلاقِ حاضر در مراسم را درگیر خلق یک انیمیشن با نامِ “شنل سرمه ای” کرد. البته از آنجایی که در بخشی از فیلم باید همراه هفت کوتوله زندگی کند (آن هم در جنگل!)، احتمال اینکه ممیزی بخورد، وجود دارد.
شبنم فرشادجو و لبخند همیشگی اش در محوطه تالار وحدت.
دانیال حکیمی در حال ورود به تالار.
آزاده صمدی بار دیگر ثابت کرد که سلیقه و خوش پوشی، یک امر ذاتی است و طراحان لباس تاثیر چندانی در این موضوع ندارند!
ترلان پروانه از وقتی به سن مجاز رسیده میتواند در هر مراسم و جشنی حضور پیدا کند و اپل واچش را هم با خود ببرد.
متین ستوده، با کمی زیاده روی در پارچه!
توضیح: این دستکاری های گرافیکی انجام شده روی عکس ها (مثلاً شانه ی متین) کارِ ما نیست. عکس ها اینگونه به دست ما رسیده اند.
پرستو صالحی پیش از عزیمت به سوی تالار وحدت، سر راهش یکی از گونه های نادر پروانه های وطنی را منقرض کرد و سپس راهی پل حافظ شد.
لیلا اوتادی و عکسی که امیدواریم به دستورِ “بالا” حذف نشود!
ماهچهره خلیلی با ظاهری نوستالژیک در این مراسم شرکت کرده بود. از این جهت نوستالژیک بود چون یاد و خاطره هاج زنبور عسل را برای همه زنده کرد.
الهام حمیدی هم که مثل مادر شوهر های مراکشی تیپ زده بود.
پیراهن صورتی، کتِ جیر قهوه ای و شلوار جین. داری با خودت و صنعت مد و پوشاک چکار میکنی پولاد جان؟!
لیلا بلوکات هم سر راهش دو عدد کلاغ زده بود.
احمد مهرانفر، یکی از نماد های ساده پوشی در مراسم. البته احمد در سادگی یک مقدار زیاده روی کرده است!
سارا منجزی.
ترکیبِ یشمی و زرد، ترکیبی بود که بسیاری از طراحان بزرگ دنیا را به فکر فرو برد.
ارسلان قاسمی و حلقه ای که مثل چراغ راهنمای تریلی روی دست چپ وی چشمک میزند. امان از این دهه هفتادی های متعهد!
مهتاب کرامتی سفره و پرده را تلفیقی پوشیده بود.
ساغر عزیزی و دختر عزیزش که قرار بوده در یک نمایش نقش آنه شرلی را بازی کند که در میانه های گریم منصرف میشود.
نفیسه روشن که برج آزادی را تنش کرده بود در کنار رز رضوی که هنوز هم خیلی ها در کفِ ماهیتِ آن شئ زنجیروار در دستش مانده اند. شئ ای که طبیعتاً تسبیح نیست. جدا از این از ته قلبمان آرزومندیم که عکس این لباسِ نفیسه روشن به دست استاد حسین امانت نرسد. چون بعید میدانم دیدن این صحنه برای قلبشان خوب باشد!
افسانه خانم بایگان.
کوروش تهامی و همسر محترم در فرش قرمز. کاملاً مشخص است که طراح لباس همسرِ کوروش تهامی و رز رضوی مشترک بوده است!
حدیث فولادوند و رامبد شکرآبی، زوجِ بی حاشیه سینما و تلویزیون.
نیوشا ضیغمی و همسر محترم روی فرش قرمز مراسم. زوجی که مثل همیشه یکی از نامزدهای بدتیپ ترین ها در مراسمِ هنری بودند. کفش سرمه ای و کیف صورتیِ نیوشا در معیت دکمه های فجیعِ کت و پیراهنِ همسر محترم، یک هماهنگی خوبی در شلختگیِ ظاهری بین این زوج بوجود آورده بود.
جمشید خان هاشمپور و همسر عزیزشان روی فرش قرمز. خیلی هم کارِ خوبی کردند که عینک آفتابی زده اند. آن هم در هشت و نیم عصر!
روشنک عجمیان و همسر محترم فرش قرمز را دور زدند و از طریق دیگری وارد تالار وحدت شدند.
برادر بهروز افخمی و همسرش مرجان شیرمحمدی در حاشیه مراسم.
آرام جعفری و همسر عزیزش روی فرش قرمز. به افتخار چهره های عزیز حضور یافته در جشن حافظ که گویی رقابت بدپوشی و بدتیپی بینشان بوده است! دمشان گرم!
عمو رضا ناجی، بی آلایش و دوست داشتنی.
داریوش خان ارجمند و عیال محترمه.
سایر اعضای خانواده داریوش ارجمند. متاسفانه با حضور همسایه بالاییِ جنابِ ارجمند در فرش قرمز مخالفت شد.
شهین خانم تسلیمی، یکی دیگر از چهره های مهربانِ حاضر در مراسم. بهشاد شریفیان هم پشت سر خانم تسلیمی در حال تشریف فرمایی هستند.
واقعاً اصرار عزیزان برای استفاده از طرح و نقش های سنتیِ هنر ایرانی در مانتو هایشان قابل درک نیست. آن هم به این بدسلیقگی!
آفرین به فقیهه سلطانی که خودش به خوبی می داند در چه زمانی باید نیمرخ بایستد تا ما را به زحمت نیاندازد!
محسن افشانی برای اولین بار در عمرش مثل انسان های نرمال تیپ زده بود و داشت به مراسم می آمد که ناگهان متوجه شد که معمولی و طبیعی است و چیزی برای خودنمایی ندارد! همین موضوع او را سخت تحت فشار قرار داد تا اینکه به کمک فکر خلاقش، دکمه های پیراهنش را این شکلی کرد و با خیالی آسوده راهی مراسم شد.
بخدا دست خودش نیست! نمی‌تواند! دوربین که می‌بیند، عنان از کف داده و این شکلی میشود! درکش کنید!
ساده و شیک. از الهه حصاری یاد بگیرید و ببینید که برای شیک بودن حتماً نیاز نیست که کاشی های مسجد شیخ لطف الله را از جا بکنید و یا برج آزادی را از میدان آزادی برداشته و با خود به پل حافظ بیاورید!
مرجانه خانم گلچین در حال ورود به مراسم.
زهزه خانم حمیدی هم در مراسم حضور پیدا کردند.
سعید خان راد مثل همیشه اسپرت و جوانانه در مراسم شرکت کردند.
آزاده زارعی بین انتخاب رنگ مشکی و کرمی با طراح لباسش به مشکل جدی خورده بود که نتیجه این درگیری را ملاحظه میکنید.
سپیده خداوردی و همسر محترم روی فرش قرمز. گردنبند سپیده بیشتر از اینکه زیورآلات محسوب شود، سلاح سرد به حساب می آید!
مسعود خان فروتن هم در تالار وحدت دیده شد.
سیروس الوند از کارگاه بازیگری اش مستقیماً به مراسم آمده بود و کیف تدریس روی دوشش بود.
خواهران هنرمند روی فرش قرمز. نگین صدق گویا و شیرین بینا. نگین قدرت تصمیم گیری اش خیلی خوب نیست، به همین خاطر نتوانسته بود از بین چند مورد، یکی از گردن آویز ها را برای مراسم انتخاب کند، به همین دلیل همه را یک جا دور گردنش انداخت و راهی مراسم شد.
نگار عابدی در حال ورود به مراسم.
کریستف رضاعی، موزیسین ایرانی – فرانسوی سینمای کشورمان، یکی از میهمان های ویژه مراسم جشن حافظ بود.
ژست آزاده نامداری و همسر محترم برای عکاس های مراسم. یأس عجیب و رعب آوری در نگاه آقا سجاد وجود دارد. امیدواریم بخاطر خستگیِ ناشی از کار باشد!
و در پایان عکسی از علی معلم، مرد متمول و پر نفوذ سینما که زحمت همه این بریز و بپاش ها و جشن و جوایز را کشیده است تا در میدان قدرت نماییِ قدرت های سینمای پر حاشیه ی ایران، از رقیبان سر تر باشد. قطعاً هر اقدامی دلیل و تفکری منطقی در پشتش دارد و اینگونه نیست که کسی بخواهد به مالش آتش بزند، ولی خیلی دلنشین تر و خوشایند تر بود اگر این هزینه چند میلیاردی که برای یک جشن شده، جشنی که پر از تجمل و ریا و ظاهرسازی های تصنعی و تهوع آور است، برای شادی دل کودکان نیازمند و یا سر و سامان دادن به دختران محتاج به چند تکه جهیزیه و یا درمان بیمارانِ کم توان می شد. البته قصد دخالت در کار بزرگان ندارم، ولی ای کاش… .
یا علی.
