مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
کشتی فرنگی ایران بعد از ثبت نتایجی طلایی و تاریخی در المپیک لندن، نزول عجیبی را در المپیک ریو رقم زد تا نشان دهد این رشته برای بازگشت به روزهای اوج، نیاز به آسیب شناسی و پوست‌اندازی دارد.
تیم ملی کشتی فرنگی ایران در حالی با همان ترکیب المپیک قبلی به ریو اعزام شد که شاید کمتر کسی فکر می‌کرد شاگردان طلایی و باتجربه محمد بنا با چنین نتایجی مواجه شوند. البته پرداختن به این بحث، نیاز به اقدامات کارشناسی و تخصصی دارد، اما بد نیست نگاهی متفاوت داشته باشیم به برخی اتفاقات در بدنه کشتی فرنگی ایران که در المپیک ۲۰۱۲ لندن منجر به کسب سه مدال طلا و در المپیک ۲۰۱۶ ریو با دو مدال برنز به یک نزول تبدیل شد.
تغییر در لیست مردان طلایی المپیک
از مجموع هفت مدال کشتی فرنگی در المپیک ۲۰۱۲ لندن، ۳ مدال طلا به تیم ایران رسید و روسیه با ۲ مدال طلا و کره جنوبی و کوبا هرکدام با یک مدال طلا در جایگاهی بعد از فرنگی کاران کشورمان ایستادند. این درحالی است که از مجموع ۶ طلای المپیک ۲۰۱۶ ریو، کشور کوبا عملکرد بهتری داشت و جمع مدال‌های طلای خود را به ۲ رساند. روسیه نیز نتایج دوره قبل خود را تکرار کرد و تیم‌های ارمنستان و صربستان نیز هرکدام یک مدال طلا گرفتند. تیم ایران نیز با شکست مردان طلایی المپیک قبلی در کسب طلا ناکام ماند.
آیا تغییر قوانین به ما ضربه زد؟
کشتی در المپیک ۲۰۱۲ لندن در سه تایم ۲ دقیقه‌ای برگزار و امتیاز هر تایم جداگانه محسوب می‌شد. بدین ترتیب در نهایت کشتی‌گیری برنده بود که در دو تایم از سه تایم پیروز بود. حتی صرف نظر از اینکه در یک تایم با پوئن بیشتر باخته بود می توانست به کشتی بازگردد و جبران کند، اما قوانین کشتی در المپیک ۲۰۱۶ ریو با تغییری بزرگ روبرو شده بود. تغییراتی که سرنوشت کشتی را در دو تایم ۳ دقیقه ای مشخص می‌کرد و مجموع امتیازات برای تعیین فرد برنده محسوب می‌شد.
از سویی دیگر قوانین کشتی در المپیک ۲۰۱۲ لندن طوری بود که اگر دو کشتی گیر از یکدیگر پوئنی کسب نمی کردند به محض رسیدن زمان یک دقیقه و سی ثانیه، ابتدا کشتی‌گیر آبی باید در خاک می‌نشست و کشتی‌گیر قرمز ۳۰ ثانیه وقت داشت تا فن اجرا کند که اگر اجرا نمی کرد یک پوئن به کشتی گیر آبی داده می شد. در تایم دوم نیز اگر دو کشتی گیر از یکدیگر پوئن نمی‌گرفتند، کشتی گیر قرمز در خاک می نشست و این بار کشتی گیر آبی باید در عرض سی ثانیه فن اجرا می کرد و اگر او هم فن نمی زد، یک امتیاز به کشتی گیر قرمز می دادند.
حالا در این شرایط اگر یک کشتی‌گیر، “دفاع در خاک” خوبی داشت، می توانست به اجرای یک بارانداز، کشتی را ببندد و کار را به کلینچ برساند تا در نهایت پیروز میدان شود که انصافا کشتی فرنگی ایران از این قوانین به بهترین نحو در المپیک قبلی به سود خود استفاده کرد.ضمن اینکه کشتی گیر به دلیل اینکه نیازی به کار کردن در سرپا نداشت، بدنش کمتر دچار افت می‌شد و عملا کشتی در تایم‌های دو دقیقه ای نیاز به آمادگی جسمانی بالایی نداشت.
اما با تغییر قوانین کشتی دیگر خبری از این سیستم در المپیک ۲۰۱۶ ریو نبود. در نتیجه عدم آمادگی جسمانی و فنی کشتی‌گیران ایرانی باعث شد آنها که با سیستم المپیک قبلی هماهنگ شده و حتی با همین روش مدال طلا کسب کرده بودند، حالا در المپیک ریو با شکست مواجه شوند.
دیگر از اجرای فن خبری نبود
در المپیک ۲۰۱۶ ریو شاهد بودیم کشتی‌گیران ایرانی با توجه به اینکه هنوز خود را با قوانین منطبق نساخته بودند به محض اینکه سر خود را روی سینه حریف می‌گذاشتند از داوران اخطار دریافت می‌کردند ضمن اینکه به دلیل نداشتن آمادگی جسمانی لازم کم کار شناخته شده و باز اخطار دریافت می کردند که این امر در کشتی‌های سعید عبدولی، امید نوروزی و حبیب اله اخلاقی باعث شکست آنها شد.
همچنین در المپیک به غیر از حمید سوریان که بسیار فنی و ظاهر شد و به رغم ناکامی فنون زیبایی را اجرا کرد، مابقی فرنگی کاران نتوانستند اجرای فن کنند که این نیز یک مشکل بزرگ دیگر بود و حمید سوریان که از نظر فنی در سطح خوبی بود از لحاظ آمادگی جسمانی بسیار متزلزل ظاهر شد.
در واقع اگر فرنگی کاران ایرانی با قوانین بیشتر آشنا بودند و در مسابقات بین المللی بیشتری شرکت کرده بودند و حتی اگر شرایط بدنی بهتری داشتند و کمی فنی تر بودند، در حال و هوای کشتی‌های المپیک قبلی نمی ماندند و قطعا موفق تر عمل می کردند.