مجله اینترنتی دوستان مجله خبری و سبک زندگی
برگزاری کلاس هایی با عنوان اموزش رقص به صورت خصوصی و نیمه خصوصی این روزها در تهران رونق عجیبی گرفته است.
همین جور که در پیاده رو قدم می زنم مردی یک برگه کاغذی را دستم می دهد، معمولا تبلیغات رستوران ها و آموزشگاه های کنکور و … است و نخوانده در اولین سطل زباله رهایش می کنم اما ناخودآگاه کلمه «رقص» روی برگه که با اندازه بزرگ نوشته شده ترغیبم می کند تا متن را کامل بخوانم.
بگذارید یک نمونه را که تصویر آن را هم می بینید با هم مرور کنیم:
تدریس خصوصی و نیمه خصوصی رقص های ایرانی، ایرانی سنتی، ترکی، عربی، ایتالیایی، اسپانیایی، باله، تانگو، فلامینگو، تکنو، بریک، هیپاپ، زومبا، رپ، هندی و …
و...
با شماره ای که روی کاغذ نوشته شده است تماس می گیرم، خانمی گوشی را بر می دارد و بعد از سلام و علیک مرسوم، خودم را در شُرُف دامادی معرفی می کنم و این که بعد از ماه صفر مراسم عروسی خواهم داشت، قیمت پیشنهادی اش برای ۱۰ جلسه ۴۰۰ هزار تومان است بصورت خصوصی و در منزل متقاضی!
نکته دیگری که توجه ام را جلب کرده معنای عبارت B BOY و B GIRL است که توضیح می دهد: مربیان برخی رقص های غربی مانند بریک و هیپاپ و … را با این اصطلاح معرفی می کنند.
بعد از خداحافظی سراغ برخی سایت های رسمی داخلی می روم که به نوعی نیازمندی های آنلاین محسوب می شوند، در آنجا هم از آموزش رقص تانگو ویژه عروس و داماد و باباکرم خودمان بگیریم تا اسپانیش و زومبا و … به متقاضیان خدمات ارائه می شود.
نکته جالب اما این است که اغلب این خدمات دهندگان آموزشگاه رسمی نیستند و بصورت زیرزمینی و در فضایی غیررسمی و بدون مجوز فعالیت می کنند که به نظر می رسد نهادهای نظارتی و دستگاه های فرهنگی چندان برایشان ترویج رقص های غربی، آموزش آن و برگزاری حتی فستیوال های رقص و مسابقات رقص در ایران چندان اهمیتی ندارد و جزء اولویت هایشان نیست.