پوریا ذوالفقاری (منتقد سینما): سحر قریشی اگر زودتر از این ها (یا بدون وجود چنین سوء سابقه ای!) تصمیم به فیلمسازی می گرفت، می توانست یکی از اکثریت فیلمسازان این دیار باشد. یکی از همان هایی که پیرو روابط و آشنایی های گسترده شان، با جذب سرمایه و دعوت از دوستان و همکاران کاربلد و «اکشن» گفتن و «کات» دادن، بالاخره فیلم می سازند و کم کم اصطلاحات و تکیه کلام های لازم برای تکمیل ژست سینمابلدی را می آموزند و به مرور زمان دوستان رسانه ای هم می یابند و پس از مدتی صاحب جایگاهی می شوند که نه کسی جرات کند اشتباهات سینمایی فیلم شان را به رخ شان بکشد و نه بی سوادی و غلط های نگارشی و ویراشی نوشته شان را.